VOURLA'DAN URLA'YA
BENİ BEN YAPANLAR
Dünya
ya gözlerimi açtığımda yanımda canım annem ve babam vardı. Daha sonra hep
yanımda oldular. Sakin ama uslanmaz biriydim. Verdiğim kararlar karşısında
herkesi karşıma alıp duygularım nereye götürdüyse oraya gittim. Sevgili ailem
benim için sevginin ve sabrın imtihanını verdiler.
Hayatıma daha sonra birisi gelip
öyle güçlü etkiledi ki bu gücün beni nereye götüreceğini düşünemedim ve neler
yaptırabileceğini tahmin edemedim. Güçlü; bilgisi, karakteri, derse olan
hakimiyeti ve öğrenciyi etkileme yöntemine sahip olan sevgili öğretmenim
sanırım benim için böyle bir güçlü etkiye sahip.
Bir gün hayatımı güzelleştiren, beni
mutlu eden insan çıktı karşıma aşık olup evlendim. İstediğim, sevdiğim yolda
ilerlemem için elinden geleni yaptı ve kendini hep yanımda hissettirdi.
Sayesinde yaşamanın bir sanat olduğunu olduğunu öğrendim.
Zaman biraz daha geçti minicik
bedeni , elleri ayakları ve küçücük yüzünde bana bakan bir çift gözleri ile sevgiye boğan tatlı
çocuklara sahip oldum. Onlarla birçok şey paylaştım ve onlarla doya doya zaman
geçirip büyümelerini izledim ve beni büyütmelerine izin verdim.
Zaman biraz daha geçti farklı insanlar
tanıdım. Olumlu olumsuz, yaşamak için nedeni olan olmayan, ne yapmak istediğini
bilen bilmeyen, yorucu dinlendirici, dost dost olmayan, insanlardı bunlar. Sessizce
izledim onları. Kimini rafa koyup beklemeye bıraktım, kimini yaptığı
davranışlar karşısında çok fazla sabır gösterdiğim halde hala yanlış
davranışlarına devam eden hedefini şaşıran insanları da hayatımdan silmeye
çalıştım(Fakat silemedim. Çünkü hiç nefret duygusu taşımadım. Ayrıca yazı
yazmak için her türlü karaktere ihtiyacım vardı. Daha doğrusu yazı yazmak için
beni beslemelerine izin vermek zorunda idim), kimini de her zaman yüreğimde
taşıyacağım harika insanlar olduğunu fark ettim. Öğretmenimle geçirdiğim ders
saatleri , eşim, çocuklarım, dostlarım ve tanıdığım tüm insanlar hepside
hikayelerim için yada yazacağım ilk romanım için bana karakteristik özellikleri ile destek oldular.
Bu beş paragraf benim mutlu ve yazan Bahriye
İplikçi olmam için yeterliydi. Fakat hayatımda eksik bir şey vardı. O kadar çok
yazı yazmama rağmen hiçbirini bir kitapta toplayamamıştım. Son zamanlarda bir
kitap çıkarmak yaşama sebebim olmaya başladı. Yazdığım yazılar benim için o
kadar değerli ki elime bir takım fırsatlar geçmesine rağmen hiçbir çalışmamı
veremedim. Ve bir gün hayaliyle
yaşadığım, sabırla beklediğim teklif sunuldu. Böylece benim üçüncü bebeğim
geldi dünyaya. Adı Vourla’dan Urla’ya.
Teşekkürler
Urla.Teşekkürler her zaman yanımda olan benim için her
şeyi yapacağına inandığım Kevser arkadaşıma. Teşekkürler güzel kızım Aysu!nun hikayeyi oluşturma aşamasında
bana gösterdiği sabıra.Teşekkürler beni ben yapan değerlere saygı duyup
değiştirmeye çalışmayan eşim Ali Ertan İplikçi'ye.
Bahriye
İplikçi
