İTİRAF
Kendimden özür dileyerek giriyorum yeni yaşıma.
Doğru olanı yapıyorum sandım genç yaşımda.
Nelere izin vermişim düşünüyorum da…
Hak etmeyenlere teşekkür etmiş,
Kendini bilmezlerden özür dilemişim.
Eksiklerini tamamlayıp,
Duymak istediklerini söylemişim.
2014 yılında
“NE ZAMAN ANLAYACAĞIZ” diye yazdım insanlığa.
Değişen bir şey olmamış o zamandan bu zamana.
Emek vereni taşlayan, sömürüye kucak açan,
erdemi unutmuş “CÜZ’İ” insanlığınla
hiç cevap verebilir mi “İNSANLIK NEREYE GİDİYOR” sorusuna.
Hele hele alın teri gönül teliyle yazılmış hikayelerin,
nereden bilecek nasıl bir emekle yazıldığını.
Haksızlıklara gülüp geçmesem de
Yine de son bir kez teşekkür ediyorum onlara.
Üretiklerimin ve benim ne kadar değerli olduğumu
hissettiren
“YAVUZ HIRSIZ EV SAHİBİNİ BASTIRIR” davranışlarına.
İnsanlığı kirletenlere inat, saygıdan, sevgiden, üretmekten
VAZGEÇMEYECEĞİM ASLA.
Bahriye İplikçi
