ANNEM

                                                                                                                                            

                                                               ANNEM

“Seviyorum sizi hem de çok seviyorum. Çocuklarımsınız benim, güzel çocuklarım.”derdi bize. Güven veren sıcacık masmavi gözleri, pamuk gibi küçücük marifetli elleri ile sımsıkı tutardı bizi. Öyle bir tutardı ki uçurumları hiç hissettirmezdi. Bir gün tutamaz oldu o marifetli pamuk elleri.”Hakkınızı helal edin” diyerek veda etti bize.

Sarıldı,sarıldı hep sarıldı.Önce hayata sonra babama daha sonra çocuklarına en sonda ölüme.O ;sevgi dolu,hayata bağlı,çiçeği,böceği,otu,insanı seven,marifetli, bana her şeyi öğretip sonrada huzur içinde giden mavi gözlü devimdi.O BENİM ANNEMDİ.